Servisi

Pišite predsedniku Prijavite komunalni problem Naručite dokumenta Informator o radu Budžet Obrasci za pripremu finansijskih planova LOKALNI INFORMACIONI SISTEM PLANSKIH DOKUMENATA POTVRĐENI URBANISTIČKI PROJEKTI JEDINSTVENI INFORMACIONI SISTEM LPA

Crkva Prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Pećincima

Srpska Pravoslavna Crkva Prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Pećincima u XVIII veku podizana je četiri puta:

1720. godine sagrađena je od pletera, pokrivena trskom, imala je dva prozora, a zvona nije imala.
1734. godine, napravljena je nova Crkva od balvana i pletera, sa krovom od rogozine.
1766. godine, postavljeni su temelji od cigle, imala je zidove od pletera i blata i krov od daske.
u periodu između 1770 – 1775. godine, sazidana je od čvrstog materijala, kamena i cigle, sa zvonikom dograđenim 1810.

Prva dva hrama nalazila su se 1 km jugoistočno od današnjeg centra.
U Pećincima je 1785. godine zavedena srpska škola sa učiteljem Vasiljem Vitkovićem, u zgradi koja je bila u vlasništvu Crkvene opštine.
Ikonostas iz 1734. godine imao je 11 ikona i predstavlja rad nepoznatog zografa.
Novi ikonostas i zidne ikone oslikao je 1838 - 1843. godine Pavle Čortanović.
Treći ikonostas po redu delo je Nikole Ivkovića iz 1934, Dušana Stevanovića i Miloša Ostojića iz 2012 – 2013. godine.
Na prozore Crkve je 1839. ugrađeno je ukrasno staklo, a na zvoniku je 1901. godine postavljen crkveni sat.
Crkvena zvona oduzela je Austrijska vojska u Prvom svetskom ratu. Zvona koja su postavljena 1923. godine, kupljena su nova, a proizvedena su u Italiji.
1943. godine za vreme Drugog svetskog rata na dan Svetog Nikole 19. decembra Nemci su minirali zvonik i oštetili krov.
1962. godine na Crkvi je popravljen krov i na pripratu nazidan zvonik.
2000. godine počela je rekonstrukcija, urađen je novi krov i fasada, kao i drenaža oko Crkve sa novom stazom.
Od 2012-2014. godine završeno je renoviranje unutrašnjosti.
2019. godine Pećinci su postali sedište Arhijerejskog Namesništva Pećinačkog Eparhije Sremske sa 15 Crkvenih opština.

Paroh: Arhijerejski namesnik Pećinački jerej Bojan Mijanović

Kapela Svetih žena Mironosica u Pećincima

Kapela je posvećena Svetim ženama Mironosicama koje se proslavljaju druge nedelje po Vaskrsu.
Sagrađena je 2010. godine za potrebe vernika kao grobljanska kapela.
Urađena prema projektu dipl. inž. arhitekture Jelene Masnikosić.
Manji ikonostas sa dve ikone slikane u vizantijskom stilu, postavljen je 26. avgusta 2011. godine i delo je akademskog slikara Miloša Ostojića iz Šida.

Paroh: Arhijerejski namesnik Pećinački jerej Bojan Mijanović

Crkva Sabora Svetog Arhangela Gavrila u Ašanji

Srpska Pravoslavna Crkva u Ašanji podizana je tri puta, sve tri su posvećene Saboru Svetog Arhangela Gavrila:

u periodu između 1750 – 1752. godine, izgrađena je Crkva od hrastovog drveta, pletera i trske. 24. maja 1755. godine osvetio je episkop Partenije Pavlović.
u periodu između 1835 – 1838. godine, zidana je nova Crkva od kamena i cigle. 1853 godine postavljena su nova zvona. Novi ikonostas je 1898. godine postavio Luka Aleksejević iz Novog Sada. 1899. godine postavljena je nova ograda. Po zapisu o proslavi stogodišnjice Crkve vidi se da je bila lepo uređena i okrečena. Crkvu je 1944. godine minirala i srušila Nemačka vojska. Posle rata od ostataka Crkve napravljen je Dom kulture u selu. Od stare Crkve ostalo je samo nekoliko ikona sa starog ikonostasa
gradnja nove Crkve započeta je 1970. godine i dovršena 1981. godine, kada je Crkvu osvetio i predao narodu episkop Andrej Frušić.

Crkva je iznutra oslikana 2011 – 2014. godine, radove je izvela umetnička radionica „Lazarus“ iz Ćuprije.
Ikonostas je delo Miroslava Milanovića sa 21 pozlaćenom ikonom.

Paroh: protojerej Aleksandar Urumović

Crkva Sabora Svetog Arhangela Gavrila u Brestaču

Srpska Pravoslavna Crkva u Brestaču se prvi put spominje 1570. godine u doba Otomanske vladavine, kada su u mestu zabeleženi sveštenik Jovan i 35 srpskih domova.
U vreme Austrijske Carevine i Srpske Pravoslavne Mitropolije Sremskokarlovačke Crkva je podizana dva puta:

prvi put 1750. godine, od hrastovog drveta i pletera, koju je osvetio episkop Partenija Pavlovića.
drugi put građena je u periodu između 1770 – 1775. godine, zidana je od kamena i cigle, a pokrivena hrastovom šindrom. Zvonik je završen 1792. godine. Ikonostas je rad drvorezbara Pavla Bošnjakovića iz 1822. godine, dok su ikone delo slikara Konstantina Lekića i pozlatara Dimitrija Lazarevića iz 1834. godine.

U Brestaču je od polovine XIX veka do 1948. godine postojala kapela posvećena Svetoj Petki, zadužbina Pavla Radivojevića.
Sveštenik Teodor Momirović je 1914. godine živ spaljen u Brestaču zajedno sa 16 svojih parohijana.
Crkvena zvona oduzela je Austrijska vojska u Velikom ratu, a nova su postavljena 1928. godine.
Najvažniji radovi posle Drugog Svetskog rata izvršeni su 1977. godine i 1990. godine.
2018. godine počela je generalna sanacija spoljašnjosti koja se privodi kraju.
Crkva ima status spomenika kulture od izuzetnog značaja.

Paroh: protojerej Tomislav Kojić

Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Deču

Srpska Pravoslavna Crkva u Deču posvećena Vaznesenju Gospodnjem podizana je tri puta za vreme Austrijske Carevine i Srpske Pravoslavne Mitropolije Sremskokarlovačke:

prva je sagrađena od drveta 1750. godine, a osvećena 19. aprila 1752.
druga je sastavljena od pletera i pokrivena šindrom 1797. godine.
treću je zidao 1828 – 1831. godine Mojsije Janković, zidar iz Sremske Mitrovice.

Pevnice, arhijerejski tron i stolove od lipovog drveta izradio je 1834. godine Pavle Bošnjaković.
Ikonostas i ripide su rad drvorezbara Georgija Devića 1839 – 1841. godine.
Unutrašnjost Crkve i ikonostas oslikao je Konstantin Pantelić 1848 – 1851. godine.
Pojedine ikone pozlaćene su 1851. godine.
Crkva je oštećena u Drugom svetskom ratu, tada je srušen deo zvonika i krova. Prvobitni zvonik je imao kupolu i satove na sebi.
Potpuna rekonstrukcija zvonika izvršena je 2020. godine, kada su vraćena dva stara i postavljeno jedno novo zvono.

Paroh: jerej Nedeljko Kovač

Crkva Svetih Apostola Petra i Pavla u Donjem Tovarniku

Srpska Pravoslavna Crkva u Donjem Tovarniku se prvi put spominje u XVI veku u doba Turske vladavine, kada je u mestu zabeleženo 17 domova.
Tri nove Crkve posvećene Svetim apostolima Petru i Pavlu podignute su u vreme Austrijske Carevine i Srpske Pravoslavne Mitropolije Sremskokarlovačke:

prva je sagrađena 1754. godine od pletera.
druga 1797. godine od drveta, sa krovom od dasaka.
treća je građena između 1807 – 1813. godine u gotskom stilu, radili su poznati majstori: zidar Matijas Šmit, tesar Jakov Vehter, limar Ferdinand Hendel i bravar Kristijan Klug. Ikonostas je 1846. godine izradio drvorezbar Eduard Vladarš, a 1873. godine oslikao ga je Konstantin Pantelić, koji je živeo i stvarao u selu. Zvona su 1917. godine oduzele Austrijske vojne vlasti, a nova su postavljena 1924. godine, zaslugom prote Simeona Gajića i parohijana.

Crkva, stara više od jednog veka, porušena je u Drugom svetskom ratu, a sadašnja je građena u srpsko-vizantijskom stilu u periodu između 1969 – 1971. godine. Crkvu je osvetio 1982. godine episkop sremski Andrej, a u obredu svoje učešće uzeo je i episkop zapadnoevropski Lavrentije.
Od staroga hrama je sačuvano je samo 6 ikona
U hramu se čuvaju bogoslužbene knjige, štampane u XVIII i XIX veku u Rusiji.

Paroh: jerej Saša Milijašević

Crkva Prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Karlovčiću

Srpska Pravoslavna Crkva Prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Karlovčiću se prvi put spominje u XVI veku u doba Turske vladavine, kada je u mestu zabeleženo 45 domova.
Podizana je tri puta:

1732. godine, podignuta je prva od pletera i sa ograđenom portom, u kojoj služi paroh po imenu Novak.
1767. godine, sagrađena je nova Crkva, podignuta na stubove od balvana, imala je zidove od dasaka i bila je pokrivena šindrom. Ova Crkva nije imala toranj.
u periodu 1793 – 1809. godine zidana je ciglom treća po redu Crkva, koja i danas odoleva vremenu.

Ikonostas je 1841. godine izradio Sava Ljubinković, a 1844. godine oslikao ga je Petar Čortanović.
U Prvom svetskom ratu sveštenika Pavla Zekovića vlasti su odvele u logor, a u bašti parohijskog doma je u septembru 1914. godine streljano 17 stanovnika.
U Karlovčiću je 1932. godine bilo sedište Namesništva sa 13 crkvenih opština.

Paroh: jerej Nedeljko Kovač

Crkva Svetog Luke u Kupinovu

Na jugozapadnoj periferiji sela Kupinova nalazi se Crkva Svetog Luke, zadužbina despota Đurđa Brankovića. Sagrađena je polovinom XV veka, te svakako predstavlja najstariju pravoslavnu bogomolju u krajevima severno od Save i Dunava.
U hramu su 1455 – 1457. godine bile mošti Svetog apostola i jevanđeliste Luke.
Crkva je razorena 1521. godine prilikom turskih osvajanja.
Crkva je obnovljena između 1726 – 1730. godine zaslugom kapetana Mihaila Vasića, sveštenika i meštana Kupinova. 1780. godine u izvorima pominje se kao zidana građevina.
Ikonostas je rad Jakova Orfelina iz 1792. godine.
U hramu se čuva zvono koje je dar vožda Karađorđa.
U Kupinovu je tokom XVIII veka bilo sedište Namesništva sa 9 crkvenih opština.
Od 2016. godine u crkvi se trajno nalazi deo moštiju Svete majke Angeline.

Paroh: jerej Predrag Mihajlović

Crkva Svete Trojice u Kupinovu

Srpska Pravoslavna Crkva u Kupinovu posvećena Svetoj Trojici sagrađena je u periodu 1803 – 1814. godine zaslugom sveštenika Georgija Krstonošića i Dionisija Radovanovića kao i meštana sela Kupinova.
U nju su prenete iz crkve Sv. Luke sve dragocene starine iz despotskih vremena.
Jedanaestog jula 1944. godine Crkva je minirana i teško oštećena, a svi predmeti iz nje otuđeni su i upropašćeni. Komisija za kulturnu štetu navodi: „Radi se ovde o takvim stvarima i starinama koje potiču iz jednog čudesnog svetlog perioda srpske istorije, kada su zadnji ostaci srpske države, na svom sutonu davali maksimum svog životnog značenja na kulturnom, istorijskom i umetničkom polju, a Kupinovo je kao ondašnji smanjeni centar Srpske države koja je tonula, privlačio najbolje umetnike one epohe“.
Kompletna obnova Crkve započeta je 2020. godine. Zbog svoje veličine, bogatog načina gradnje i neverovatnog unutrašnjeg dizajna, Crkva Svete Trojice je poslednja Crkva koja se obnavlja na području Sremske Eparhije, ona predstavlja krunu obnove parohijskih Crkava porušenih u Drugom svetskom ratu.

Paroh: jerej Predrag Mihajlović

Manastir Obed, Blagoveštenska Crkva, zadužbina Svete majke Angeline

Sagrađena je u periodu 1498 - 1501. godine, zalaganjem Svete majke Angeline
Prema predanju Crkva je sagrađena od drvene građe broda kojim je svetiteljka prešla u Srem.
Zbog dotrajalosti drvene bogomolje, sagrađena je 1930. godine nova Crkva od cigle, koja je porušena u Drugom svetskom ratu.
Obnovljena je 2007. godine i u narodu je poznata kao crkva Majke Angeline.

Paroh: jerej Predrag Mihajlović

Crkva Preobraženja Gospodnjeg u Obrežu

Srpska Pravoslavna Crkva u Obrežu se spominje 1566. godine, kada je u mestu zabeleženo 14 domova.
Istorija govori o još dve Crkve od slabe građe:

prva je sagrađena oko 1720. godine od pletera i dasaka.
druga je podignuta 1749. i imala je ograđenu portu. Crkvu je 1753. godine osvetio episkop Partenija Pavlovića.

Sadašnja Crkva zidana je između 1770 – 1775. godine, bila je mala i nije imala toranj, koji je dozidan krajem XVIII veka.
Ikonostas je delo nepoznatog majstora, a ikone na ikonostasu radio je 1778. godine Jakov Orfelin.
U Velikom ratu zvona su oduzele austrijske vlasti. Ponovo su postavljena 1923. godine.
Crkva je spomenik kulture od velikog značaja.

Paroh: jerej Slobodan Micić

Crkva Prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Ogaru

Srpska Pravoslavna Crkva posvećena Prenosu moštiju Svetog oca Nikolaja u Ogaru podignuta je sredinom XVIII veka.

1747. godine izgrađena je prva Crkva od drveta, sa ograđenom portom, koju je 1753. godine osvetio episkop Partenije Pavlović.
druga je 1797. godine sazidana u vizantijskom stilu, od čvrstog materijala. Ikonostas je 1814. godine načinio drvorezbar Marko Vujatović, a 1826. godine oslikao Dimitrije Lazarević. Pozlatili su ga Konstantin Lekić i Teodor Drezmanović.

Sveti hram je obnavljan 1892. i 1914. godine. Tada je rekonstruisan zvonik, pozlaćena jabuka i postavljen crkveni sat.
Zvona su oduzeta 1917. u vreme Prvog svetskog rata, a ponovo postavljena 1922. godine.
U Drugom svetskom ratu Crkva je teško oštećena. Bogosluženje se do 1962. godine održavalo u parohijskom domu.
Crkva je potpuno obnovljena u periodu između 1962 – 1963. godine.
Nov ikonostas izrađen je u duborezu 1979. godine.
Crkva je delimično živopisana u vizantijskom stilu 1983. godine.
2020. godine završena je kompletna rekonstrukcija Crkve

Paroh: jerej Milan Tomašević

Crkva Sabora Svetog Arhangela Gavrila u Popincima

U Popincima su građene tri Pravoslavne Crkve.

prva datira iz 1724. godine, građena je od pletera, pokrivena šindrom, imala je jedno zvono i trpezu od kamena. Crkva je bila posvećena Svetom ocu Nikolaju Mirlikijskom. Osvećena je 1731. godine od strane episkopa Nikanora Krušedolskog.
druga je sagrađena od drveta 1751. godine, imala je ograđenu portu i takođe je bila posvećena Svetom ocu Nikolaju Mirlikijskom.
treća je građena ciglom u periodu između 1773 – 1777. godine, posvećena je Saboru Sv. arhangela Gavrila. Crkvu je osvetio episkop Josif Jovanović Šakabenda.

Ikonostas je 1872. godine oslikao Nikola Petrović.
Crkva se i danas nalazi u centru sela kao kulturno-istorijski spomenik, koji je pod zaštitom države.
Za vreme Drugog svetskog rata Nemci su srušili crkveni toranj i znatno oštetili zapadni deo Crkve. Posle rata izgrađen je novi toranj, niži od starog za 18 metara, ali nije izvršena potpuna sanacija Crkve pa se i danas mogu videti posledice miniranja.

Paroh: jerej Milan Glavašević

Crkva Prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Prhovu

Prvi spomen o Srpskoj Pravoslavnoj Crkvi u Prhovu je iz XVI veka u doba Turske vladavine, kada je u mestu zabeleženo 45 domova i sveštenik po imenu Jovan.
U XVIII veku podizana je tri puta:

1730. godine, nova, mala Crkva od hrastovih brvana, koju je osvetio episkop Nikanor Krušedolski.
1758. godine podignuta je nova Crkva od drveta, pokrivena daskom, sa ograđenom portom. 1766. osvetio je mitropolit Pavle Nenadović. Sačuvani su delovi ikonostasa, odnosno samo 4 prestone ikone, koje je profesor Pavle Vasić pripisao Dimitriju Bačeviću. Ove ikone se danas nalaze u Galeriji Matice Srpske u Novom Sadu
1775 – 1780. godine sazidana je Crkva od čvrstog materijala, selo je tada brojalo 73 kuće i 673 duše.

U periodu 1832 – 1841. godine pravljen je novi ikonostas u klasicističkom stilu, od lipovog i čamovog drveta i delo je drvorezbara Pavla Bošnjakovića. Ikone je 1840. godine oslikao Georgije Bojer, a pozlatio ih Dimitrije Đurković.
Dvospratni zvonik na Crkvi je porušila Nemačka vojska u Drugom svetskom ratu.
Obnovi Crkve i renoviranju zvonika, pristupilo se 1987, a radovi su završeni 1988. godine.
Radovi na ikonostasu 2011. i 2012. godine vratili su mu prvobitan sjaj.

Paroh: jerej Stefan Sremac

Crkva Prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Sibaču

Srpska Pravoslavna Crkva u Sibaču pominje se u vreme Osmanske imperije u XVI veku, kada je u selu popisano 23 doma.
Za vreme XVIII veka podizana je tri puta:

1733. godine postavljena je od pletera i trske.
1753. godine sagrađena je od drveta i pokrivena hrastovim daskama, 9. maja 1753. godine osvetio je episkop Partenije Pavlović.
u periodu između 1780 – 1782. godine podignuta je od kamena i cigle.

Ikonostas je dopremljen iz Crkve Sv. apostola Petra i Pavla u Sremskim Karlovcima. Ikone je slikao Georgije Stojanović, Stefan Gavrilović i Jov Vasilijevič. Smatra se da je ikonostas nastao u periodu 1737 – 1740. godine, a kupljen i prenet u Sibač tridesetih godina XIX veka. Zbog svoje vrednosti tri prestone ikone su ukradene 1971. godine, od toga su dve pronađene i vraćene 2006. godine.
Zidne ikone u oltaru, naosu i na svodovima izveo je 1851. godine Konstantin Pantelić.
Crkva je obnavljana 1897. godine.
2015. godine potpuno je renovirana, jer je u Drugom svetskom ratu pretrpela ogromna oštećenja.

Paroh: jerej Milan Glavašević

Crkva Svetog Jovana Bogoslova u Sremskim Mihaljevcima

Za vreme Otomanske vladavine 1570. godine zabeleženo je naselje sa 9 domova i Crkvom koja je bila napravljena na sojenicama iznad vode, zbog močvarnog terena.
Prema usmenom predanju Crkvu na suvi teren premestio je plemić Veselković.
U XVIII veku Crkva je podizana dva puta:

1740. godine, od pletera i daske.
1750 – 1755. godine, podignuta je od drvene građe, a posvetio je episkop Partenije Pavlović.

Između 1812 – 1816. godine, građena je od kamena i cigle.
Ikonostas je rad drvorezbara Georgija Devića iz 1846. godine, a oslikao ga je 1855. godine Konstantin Pantelić.
Novi crkveni toranj sa satom izgrađen je 1896. godine, a nova četiri zvona postavljena su 1906. godine.
Poslednje renoviranje Crkve završeno je 2020. godine.
Crkveno zdanje ima status spomenika kulture od velikog značaja.

Paroh: jerej Stefan Sremac

Crkva Rođenja Svetog Jovana Krstitelja u Subotištu

Srpska Pravoslavna Crkva u selu Subotištu spominje se u XVI veku u doba Turske vladavine, kada je u mestu zabeleženo 17 domova.
Dve nova Crkve podignute su u XVIII veku:

prva Crkva je sagrađena 1724. godine od pletera i trske. Osvećena je 4. septembra 1731. godine od episkopa Nikanora Krušedolskog.
druga je sagrađena od kamena u periodu 1775 – 1780. godine, a zidana u vizantijskom stilu, sa zvonikom dovršenim 1797. godine.

Ikonostas je delo drvorezbara Eduarda Vladarša, a oslikao ga je 1867. godine akademski živopisac Arsenije Petrović.
Crkva je 1893. godine obnovljena i pozlaćene su dve jabuke sa krstovima.
Crkveni toranj srušen je tokom Drugog svetskog rata.
Obnova zvonika završena je 2009. godine.
Na prestonoj ikoni presvete Bogorodice na ikonostasu proplakalo je 1996. godine njeno desno oko. Preosvećeni episkop sremski Gospodin Vasilije ikonu je 1996. godine proglasio čudotvornom.
Crkva ima status spomenika kulture od velikog značaja.

Paroh: protojerej Tomislav Kojić

Crkva Prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja u Šimanovcima

Prvi put se Crkva u Šimanovcima pominje u periodu od 1566 – 1595. godine
U XVIII veku Crkva Prenosa moštiju Svetog oca Nikolaja podizana je dva puta:

1741. godine, od drveta, pokrivena daskom i sa ograđenom portom. 17.aprila 1742. godine Crkvu je osvetio episkop Partenije Pavlović,
1775 – 1780. godine, građena od kamena i cigle u baroknom stilu.

Ikonostas iz 1814. godine je delo drvorezbara Marka Vujatovića, a njegov ktitor bio je prota Dimitrije Mandić.
Na zapisu sa unutrašnje strane ikonostasa stoji da je ikone naslikao zemunski slikar Konstantin Lekić, a pozlatio ih Dimitrije Lazarević 1822. godine. Osvećen je iste godine za vreme mitropolita Stevana Stratimirovića.
Obnovljenu Crkvu osvetio je 1901. godine arhimandrit dr Georgije Letić.
Crkveni toranj je porušen u septembru 1943. godine, u toku Drugog svetskog rata. Ostala je samo jedna strana uz Crkvu po čemu su Šimanovci bili prepoznatljivi više od 60 godina.
Kompletno renoviranje tornja završeno je 2005. godine.
U periodu od 2005 – 2010. godine završen je parohijski dom i kompletno je renovirana ograda oko porte.

Paroh: protojerej – stavrofor Željko Kretić

Lokalna zajednica

Postanite eGrađanin

JKP "Sava" Pećinci

JKP "Vodovod i kanalizacija" Pećinci

Sportski savez "Razvoj sportova"

Centar za socijalni rad Pećinci

Javna ustanova "Sportski centar"

Program energetske sanacije - Ugradnja solarnih panela